اجرای دوم الگوریتم با ارزش ترین همسایگی برای بهینه سازی محدوده نهایی استخراج زیرزمینی

برای بهینه سازی محدوده نهایی استخراج در معادن زیرزمینی الگوریتم های اندکی موجود می باشند. برخی از این الگوریتم ها مانند روش شاخه و حد و برنامه ریزی پویا از پشتوانه ریاضی برخوردارند ولی از حل مسائل سه بعدی ناتوانند. برخی دیگر مانند کارگاه شناور و باارزش ترین همسایگی مبتنی بر روش های جستجوگر بوده، ارائه پاسخ بهینه را تضمین نمی کنند. الگوریتم باارزش ترین همسایگی بر روی یک مدل خانه ای (بلوکی) سه بعدی اجرا شده و برای خانه های مدل بهترین همسایگی را با رعایت محدودیت های ابعاد کارگاه تعیین می کند. اما از آنجا که روشی جستجوگر می باشد، ممکن است محدوده نهایی به دست آمده شامل بلوک های باطله ناخواسته ای باشد که حذف آنها محدودیت های ابعاد کارگاه را نقض نمی کند. همچنین ممکن است برخی بلوک های ماده معدنی از محدوده نهایی حذف شده باشند که امکان افزودن آنها وجود داشته باشد. مقاله حاضر اصلاحاتی را برای الگوریتم ارائه می کند که در قالب اجرای دوم پیشنهاد شده است. پس از پایان اجرای اول الگوریتم، اجرای دوم پیشنهادی حذف احتمالی بلوک های باطله موجود در محدوده نهایی و افزودن احتمالی بلوک های معدنی بیرون ازاین محدوده را بررسی می کند. این مقاله نشان می دهد که اجرای دوم می تواند ارزش اقتصادی محدوده نهایی را بالا برده و به بهینه واقعی نزدیک تر کند.